Ahilik Kültürü - Aziz Aslan

AHİLİK KÜLTÜRÜ- Aziz Aslan

          Ahilik, Anadolu Selçuklu Devleti'nin son dönemleriyle Osmanlı Devleti'nin kuruluş dönemi arasında güçlenen esnaf örgütüdür. 8-12 Ekim Ahilik haftası olarak kutlanıyor.
           Ahi adının "kardeşim veya eli açık “ anlamlarını kapsayan sözcüklerden geldiği sanılmaktadır. 
          Ahi teşkilatının vizyonu " hep birlikte büyük hedeflere yürümek" mantığına dayanır.  Dünyaya düzen ve hizmet verme iddiasında olan Ahiler, misyonlarını yerine getirebilmeleri için önce kendilerinin mükemmel olmaları gerektiğinin bilincindedirler.
            Bu bağlamda Ahi, şöyle nitelendirilmektedir: "Huyları güzel olan, zekatını veren, anne ve babasına ihsanda ve itaatte bulunan, komşusunu ağırlayan, eline geçeni veren, işlerini güzelleştiren, sözlerinde doğru olan, amellerini en güzel bir hale getirmeye çalışan, sırlarını saklayan, ahdi koruyan, sevgiye riayet eden, yalanı ve riyayı atan, helal kazanca koyulan, ulaşmak için arılaşan, haramı bırakan, halka ihsan eden, ona vermeyene veren, zulmedeni bağışlayan, kötülük edene iyilik eden, hakikate giren, kardeşlerinin haklarını eda eden, komşularına karşı müsamahada bulunan,  onlardan uzak olanı soran, hastayı ziyaret edip halini, hatırını soruşturan kişidir."
           Ahiliğin temel kuralı alın teriyle geçinmektir. Yardımlaşma ve toplum düzenini koruma ilkeleridir. Ahiler, satın alma işlerinde birlikte davranır, kazançlarının bir bölümünü paylaşırlar.
            Bozuk veya hatalı mal satmazlar. Fiyatları hep birlikte belirlerler. Meslek kurallarına uymayan üyeler, yalnızca teşkilattan çıkarılmakla kalmaz, mesleklerini bulundukları bölgede bir daha yapamazlar.
            Meslekte yükselmek usta-çırak ilişkisiyle olur. Ahi teşkilatının üyeleri, eğitimli kişilerden ya da bulundukları yerdeki kadılardan okuma, yazma, müzik, hat gibi genel kültür dersleri alırlar. Ayrıca bazı üyeler ata binme, kılıç kullanma gibi askerlikle ilgili alanlarda da eğitilir. 
              Zaman içinde değişime uğrayan Ahi teşkilatı, Osmanlının son dönemini fonksiyonunu kaybetti ve 1925'te kapatıldı.
             Bugün böyle teşkilatlara ve ahilik kültürüne daha çok ihtiyacımız var.

Ticaret ve Siyaset - Aziz ASLAN

 
               TİCARET VE SİYASET - Aziz ASLAN

        Bazı faaliyetler , sebepler ve sonuçları açısından birbirlerine benzerler. Ticaret ve siyasette böyledir.
        Ticaret maddi kazanç sağlamak İçin yapılır. İş adamı , başarılı olmak İçin bazı hesaplar yapar. Sermaye durumu, müşteri potansiyeli, giderler ve fayda maliyet analizlerini dikkate alır. Bunlar uygunsa ticaret kazanca dönüşür. İstikrarlı ve sabırlı olmak gerekir. Ana işinde başarılı olmadan çok farklı işlere girilmemesi gerekir. Yani hesapsız hırs kötü sonuca götürebilir.
          Siyasette böyledir. Ancak siyaset insana hizmet için yapılır. En azından öyle olmalıdır. Burada da projeler, fikirler, ekipler, seçmen kitlesi ve toplumsal dengeler dikkate alınmalıdır.
          Sonra da sabırlı olmak ,kadere inanmak ve yaradana teslimiyet şarttır.
          Hırs uğruna her yere aday olanlar, her kılığa girenler, hızlı gidivereceğini zannettiği arabaya biniverenler, umduğunu bulamayınca da hemen iniverenler, ardından araba değiştirmemiş gibi utanmadan baş köşeye kurulanlar , her tarafa mavi boncuk dağıtanlar, biryerlere gidip gidip gelenler, nerede durduğu belli olmayan tavırsız hafifler vardır siyasette. Sayıları da epeycedir. Şakşakçıları da çoktur. Boş teneke gibidirler. Üç kişi , üçyüz kişilik sesi çıkarırlar. Birde bohçası sırtında, gözü yolda olanlar var. Işığı görse kaçacaklar.
            Kendini gündemden düşürmeyen beyler; Hadi bunca yıldır mevki, makam aldığınız partiye ve kuruma kızdınız gittiniz, anladık. Ne oldu da hemencecik çark ettiniz. Oralarda görünüp kayboldunuz! Hani ideal adamıydınız! Kendinize yer bulamadınız mı? Yine ne şiş yansın, ne kebap! Sizden akıllısı yok mu? Ee şu fani dünyada Elif gibi dimdik durabilmek adam işidir ve herkese nasip olmaz öyle değil mi?
         Birde vefa çok lazımdır siyasette ama ne yazık ki satan satana, kaçan kaçana. Elli yaşı geçmişler ama ne acı ki bugün böyle, yarın öyle. Bunlarda yol arkadaşını yolda bırakıp kaçarlar, sonra da adamız diye sokakta kasılarak gezerler.
         Yine teşkilatın bir yerlere aday ettikleri , “ Vay be, ben neymiş be abi. “ diyen çok bilmişler var ki evlere şenlik. Nifak kazığını sokup ortadan kaybolurlar ama camia bu kazığı yıllarca çıkaramaz.
          Bütün partilerde bu sıkıntıların olduğu bir gerçektir. Yok diyen yetkili varsa buyursun gelsin konuşalım.
          Teşkilatlara büyük iş düşmektedir. Cadı kazanını ateşleyenleri iyi bilmeleri gerekir. Millet böyle şarlatan , ucuz kahramanlardan çok çekti.
          Yaptıkları kurlarla kısa sürede ummadıkları makamlara gelselerde, uzun vadede siyasette iz bırakmaları ve hafiflik izlerini silmeleri imkansızdır.
           Ticarette nasıl istikrar önemli ise siyasette de önemlidir. İki de bir zik-zak yaparak uyanıklık yaptığını zannedenler, kendini vazgeçilmez sananlar sokağa çıkıp ne kadar saygı ,sevgi gördüklerini ölçebilirler.
            Bu tespitler analizin ötesinde yıllardır yaşadıklarımızdır.
           Kısacası dostlar; ticarette ve siyasette dürüstlük ve ilkeli duruş esastır. Ticaretinde başarılı olmuşların , siyasete soğukluklarından siyaset kurumu ve ülke kaybetmektedir. Siyasetin onlara ihtiyacı vardır. Ama iş adamları da haksız değillerdir.
           Çünkü ticarette beş kuruş yerine belki üç kuruş kazanırsınız ama sebebi de sonucu da size bağlıdır ve hem para , hem de dost kazanırsınız.
           Siyasette alın terinizle, çoluk çocuğunuzun nafakasıyla, emeklerinizle , hizmetlerinizle bolca sebepsiz, anlamsız ve gereksiz hasım kazanırsınız.
           Sizce de hangisi doğru,
           Biryerlerde terslik yok mu?