Denizde dalgalar geçince
her nedense bir önceki dalga hep unutuluyor...
CAHİDE GÜNAY
Elimizden kayıp giden ve dönmeyen o kadar çok şey var ki HAYATIMIZDA.
Günlük hayatımızda kendimizle başbaşa kaldığımızda yapabileceğimiz çok şey var. Her nedense kişi ve olgular üzerine nefret oluşturuluyor başka işimiz yokmuş gibi. Bizler kendi oluşturduğumuz nesnelerin, kölesiyiz... İnsanın kendi kendisinin kölesi olması anlaşılabilir bir durum değil. Aslında bu, bir bencillik değil, bencilliğin ötesinde bir durum. Çünkü, kişilikler devrede olmadığı için kendini yönetemiyor. İçimizde gizli bir güç tarafından yönetiliyor gibiyiz... Yaşamımızda neler olup bitiyor farkına varamıyoruz insanlar bir çarkın içindeler fakat bu çark neyin nesidir, kendisini nerelere götürüyor farkına varamıyor, her şey bir anda oluveriyor. İnsanın kendisini baş döndürücü sıradan tutuklara kaptırmaması bir bilinç halidir. Bilinç hali insanın kendinin farkında oluşu. Hepimiz biliyoruz ki hayatımız çok hızla akıp gidiyor sürekli bir akış içerisindeyiz. Zaten bilinç hali pişmanlıkları kabul etmez. Üzerimize düşeni hakkıyla yapar yerine getirirsek sorunlar kalmaz. İnsanın insana yardım etmesi, bir zincir oluşturması ve bu halkayı genişletmesi hem kendisinin hem de insanlığımıza faydadır. Sözün özü insanlar düşünmeden hareket ettikleri için daha çok ACI çekerler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder