Haçlı Zihniyeti ve Kudüs - Aziz ASLAN

          HACLI ZİHNİYETİ VE KUDÜS
           Haclıların tarih boyunca Müslümanlara ve özellikle de Türklere nasıl bir husumet içinde olduklarını hepimiz biliyoruz. Zayıf buldukları anı gözleyip her fırsatı değerlendirmeye çalışırlar.
            Türklerin içinde veya müdahil  olmadığı Müslümanlarla Hıristiyanlar arasında çıkan savaşların hiçbirisi kazanılamamıştır. Halifelik dönemleri istisnadır.
            Türklerin tartışılmaz üstün özelliklerinin başında cihangirliği gelmektedir. Geçenlerdeki yazımızın birisinde bir Alman profesörün Türkler hakkındaki  “ Biz  Türkleri sevmiyoruz. Neden sevelim ki; Türkler olmasaydı İslamiyet Mekke ve Medine’ye sıkışıp kalmış olacaktı.” Şeklindeki tespitinden bahsetmiştik. Bu herşeyi anlatmaktadır.
              Bu sebeple biz Türklere büyük görev düşmektedir. İslamiyetin bayraktarlığını yapmış  ve Peygamberimizin övgüsüne mahzar olmuş Aziz Türk Milletinin düşmanın çok olması da doğaldır. Hele de bu önemli Vatan toprağında..
            Kudüs meselesi de İslamiyetle diğer dinlerin meselesidir. Bir manada Türklerle onun düşmanlarının meselesidir. Zaten diğer Müslüman ülkelerin direnci de yoktur.
           Müslümanların kölelerinin hayatı, 19. asır Avrupa’sındaki bir fabrika işçisinden daha iyiydi.
          Ortadoğu’da Yahudiler Müslümanları kurtarıcı gibi karşılamışlardı. Herşeyden önce hürriyetleri daha fazlaydı.
          Hristiyan cemaatinin, Bizanslı idarecilerin yerini alması için Selçukluları davet ettikleri yazılır.
          Tarihte böyle şimdi malum. Peki şimdi ne yapmalıyız. Millet olarak her yönden güçlü olmalıyız. Ekonomi ve askeri başta olmak üzere, eğitim, sanayi, tarımda     çok güçlü olmalıyız. Patent üretmeliyiz. Sanayide ve tarımda rekor üretim yapmalıyız. Yatırım yapmalıyız. Çılgınca tüketmekten vazgeçmeliyiz. Eğitimimiz milli olmalı. Ne yaptığını bilen, vatansever , milli , çalışkan, devletçi ilim adamları ve idareciler yetiştirmeliyiz. Adaleti, huzuru, refahı , yükselişi sağlamalıyız.
           Yoksa sokaklarda kendi kendimize bağırırken atı alan Üsküdar’ı geçer.